O moim sposobie na obrazy

Należę do tych osób, które w mieszkaniu wciąż coś lubią zmieniać, przestawiać, przenosić. Marzy mi się ogromna galeria zdjęć na ścianie. Jego realizacja, póki co to niestety sfera marzeń. W mieszkaniu mam małą alternatywę dla tej galerii. Półka a na niej to na co tylko mam ochotę. 

Lubię wyjątkowe rzeczy. Nasze. Lubię kiedy wiadomo, kto w czterech ścianach mieszka. Jeśli tylko mam czas, wielką przyjemność sprawia mi zrobienie czegoś samemu. Tak było z naszymi nowymi obrazami. 

Biorąc tę ogromną ramę z działu dekoracji w Ikei wywołałam ogromny uśmiech na twarzy Poślubionego. Przedrzeźniał pokazując większe. Ja jednak w głowie miałam plan. Włożyć do niej nasze zdjęcie. Moje i Poślubionego. Plan uległ zmianie. Nie potrafiłam wybrać zdjęcia, a żeby usprawiedliwić swoje niezdecydowanie stwierdziłam, że same zdjęcia sprawią, że będzie za pstrokato. Pomysł od razu wpadł do głowy. Z materiału wytnę litery z naszymi inicjałami. Zabierałam się dwa tygodnie. Wyciągnęłam materiał. Kolejny tydzień. Zabrałam się do pracy. W pudełku szukałam nożyczek. Znalazłam stempelki. Jest stempelkowy obraz. I o ile mniej pracy! 

Ramka z samoprzylepnym papierem tablicowym też została zrobiona spontanicznie. Pierwotnie miała być dużą ramą w kuchni, gdzie mogłabym zapisywać same ważne rzeczy. Chciałam kupić ramę na tych samych zakupach w Ikei. Zrezygnowałam. Wzięłam mniejszą. Wilk syty i owca cała. Kompromis w małżeństwie. Jej wielkość na notatki już nie bardzo mi pasowała. Odłożyłam, aż do pewnej niedzieli. Za piętnaście minut wybieram się robić zdjęcia. W dwie minuty powstała tablica, a to co na niej to już zależy od nastroju. U nas serce. Bo tak. 

Jedno serce to za mało. Jest i drugie. Prezent Mai dla Taty. Pisałam o nim - TUTAJ. Pomarańczowa stopa to dożywotni dowód na to, jaki rozmiar stopy miała Maja w styczniu. O tym też pisałam. TUTAJ. 

Pozdrawiam

Katjuszka