O mnie

Dzisiaj jest mój dzień. Urodziny. Dzisiaj skończyłam dwadzieścia sześć lat. Czy to dużo, czy mało nie wiem. Dla każdego pewnie inaczej. Dla mnie idealnie. Jest mi dobrze tu gdzie jestem. Urodziny to odkąd pamiętam mocno wyczekiwany przeze mnie dzień. Już z początkiem wakacji odliczałam ile do urodzin zostało dni. Dawniej czekałam na przyjęcie dla koleżanek i prezenty, a teraz po prostu cieszę się z tego jednego mojego dnia. Lubię telefony, kartki, listy, smsy i nawet te życzenia na fb. A to, że się starzeję, jakie ma znaczenie. Tak być musi i już. Póki co nadal pytają mnie o dowód, a Majuszkę biorą za siostrę. Dwudzieste szóste urodziny przyszły błyskawicznie szybko. Bo w ogóle czas tak jakoś przyśpieszył. 

A jaka jest dwudziestosześcioletnia Kasia? Samej ciężko oceniać i mówić. Zapytałam bliskich. Najczęściej odpowiadali, że ciepła, rodzinna, zawsze uśmiechnięta i że dobrze gotuję. Ale wiecie, pytałam w dzień urodzin więc wszyscy byli łaskawi. Napiszę co sama o sobie myślę. Będzie osobiście. 

Gdyby kazali zgłosić się osobom o niskim poczuciu własnej wartości nieśmiało podniosłabym rękę. Nie lubię tego, ale tak jest. Nie chodzi tylko o wygląda. Chociaż za patrzeniem w lustro nie przepadam. Chodzi głównie o brak wiary w siebie. Mi się nie uda, przecież są lepsi. Są dni kiedy mnożę swoje wady. Czasami nie dostrzegam w sobie plusów. Jestem chodzącą niedoskonałością. Tak czasami jest. Po co? Ostatnio częściej zadawałam sobie to pytanie. Może nie mam urody modelki. Może mam cienkie włosy i inne niedoskonałości, ale przecież oprócz tych nielicznych wad mam mnóstwo zalet. Jestem szczęśliwą kobietą. Żoną, która czasem kłóci się z mężem. Mamą, zakochaną w swojej córce. Jestem estetką. Lubię wszystko co piękne. Talerze zawsze w tym samym kolorze, a na talerzach uporządkowane danie. Notatka w kalendarzu bez skreśleń. Najbardziej lubię siebie za zdolność cieszenia się z małych, mikroskopijnych rzeczy. Myślałam, że to z wiekiem mija. Na szczęście nie, przynajmniej mam taką nadzieję. Radość sprawia mi ładnie pościelone łóżko, sok w kieliszku i wszystkie inne drobne rzeczy, które teraz wyleciały mi z głowy. Jestem uporządkowana. Nie zapominam o ważnych rzeczach. O drobnostkach tak, np o telefonie, który miałam wykonać no i notorycznie nie odpowiadam na smsy. Dobrze gotuję. Szybko gotuję i potrafię zrobić coś z niczego. Spełniam swoje marzenia i wciąż marzę. 

Jestem szczęśliwą, spełnioną Mamą. Tylko czasami zmęczoną. Razem z Majuszką tworzymy idealny duet. Mamy czas dla siebie, ale też czasem bez siebie. Jestem mamą cierpliwą. Chociaż czasami muszę zagryzać zęby. Jestem mamą spokojną. Nie krzyczę. Mówię zdecydowanym tonem. Dużo całuję. Tulę. Bawię się z Mają i razem spędzamy większość swojego czasu. Ostatnio jestem nagradzana. Pytam czy kocha odpowiada tak, a kiedy mówię, żeby przytuliła tuli. Wtula się, a ja wtedy jestem najszczęśliwszą mamą na świecie. Żoną też nie jestem najgorszą. 

Dzisiaj w dniu swoich urodzin. Uśmiecham się. Jestem dumna z tego jaka jestem. Śpiewam sobie pod nosem piosenkę E. Geppert o życiu, które kocham. Jaka jestem szczęśliwa w tym momencie w którym jestem. I na swoje urodziny życzę sobie, żeby tak było zawsze. Żebym zawsze czuła się spełniona w każdej ze swoich ról. Życzę sobie jeszcze, żeby do trzydziestki moje poczucie własnej wartości osiągnęło zadowalający mnie poziom. 

Pozdrawiam

Katjuszka