Do brzucha malucha / 7

Niedawno przeczytałam, że dzieci stają się niejadkami w podobnym okresie w którym aktualnie jest Maja. Czyli około półtorej roku. Prawdopodobną przyczyną tego jest pojawienie się u dziecka poczucia niezależności. W tym czasie dziecko już wie co lubi, czego zjedzenie sprawia mu przyjemność, a co źle kojarzy. U nas problem nie istnieje. Niezmiennie od końca czwartego miesiąca apetyt Mai dopisuje. Czasem mam wrażenie, że to właśnie jedzenie sprawia jej najwięcej przyjemności. 

Pierwsze śniadanie Mai traktuję jako drugie. Czyli coś lekkiego, do przegryzienia. Maja to ranny ptaszek. Bardzo głodny ranny ptaszek, dlatego szybko musimy stanąć na wysokości zadania. Co innego z drugim śniadaniem, czyli u nas tym najważniejszym. Korzystając z drzemki Majuszki przygotowuję coś pysznego i zdrowego. Na talerzu ze śniadaniem zawsze musi się znaleźć owoc / warzywo. Jedna z pięciu porcji witamin na dzień. Nie wiem dlaczego, ale od momentu kiedy zaszłam w ciąże mam to codziennie w głowie i liczę czy aby na pewno zjedliśmy te minimum pięć porcji. W dzisiejszym menu drugie śniadanie to owoce i owsianka. Zrobiona na mleku sojowym, ale można i na wodzie. Nie dodaję cukru. Mam na nią innych sposób. Na drobnych oczkach tarki ścieram jabłko. Czasami dodaję miód bądź syrop z agawy. Do tego obowiązkowo cynamon. Uwielbiam takie śniadania. Maja też.

Majuszka to też słodka dziurka. Uwielbia desery. Staram się ograniczyć je do minimum. Jednak mimo wszystko to przecież ogromna przyjemność. Wybieram słodycze zdrowe. O ile w ogóle takie istnieją. Najlepszą alternatywą jest zrobienie czegoś samemu. Wtedy dokładnie wiem ile cukru jest w cukrze. A w ciasteczkach owsianych, które zasmakowały Mai nie ma żadnego z wyjątkiem tego w jabłku. Ciastka mają jeszcze jedną, nie tak istotną zaletę, ale jednak. Maja ma tylko pięć zębów. Pierwszy pojawił się przed pierwszymi urodzinami, ale i to nie przeszkodziło w gryzieniu od szóstego miesiąca. Wybierała jednak rzeczy miękkie. A moje ciastka owsiane właśnie takie są. Na dodatek ich zrobienie to nie więcej niż dziesięć minut.

Apetyt Mai dopisuje jednak siedzenie przy stole dłużej niż pięć minut to już wyzwanie. Czasy kiedy spokojnie mogliśmy wyjść na obiad do restauracji, aktualnie są utrudnione. Mimo wszystko posiłki w domu też są przyjemne. Po pięciu minutach Maja schodzi z krzesełka i zaczyna biegi. Z jednego pokoju do drugiego. Szczęśliwa i zadowolona. Co chwilę otwierając buzię i prosząc o jedzenie. Taki to czas. Ciekawe kiedy minie i znowu w spokoju zjemy obiad. 

Posługiwanie się sztućcami też odeszło do lamusa. Owszem nadal chętnie po nie sięga, jednak najbardziej lubi jeść paluszkami. Nie upominam. Nie poprawiam. Akceptuję. Jedzenie ma być przyjemnością. A czy łyżką, widelcem czy swoimi rękami? Jakie to ma znaczenie. 

W wielu komentarzach pojawiła się prośba, o łatwiejszy dostęp do wpisów z cyklu 'Do brzucha malucha'. Jak to się mówi, mówisz masz. W górnym menu znajdziecie zakładkę do wszystkich wpisów. Natalia (kamykitrzy.blogspot.com), która jest matką tego projektu wpadła na pomysł stworzenia wersji do druku. I tutaj pojawia się moje pytanie, czy bylibyście zainteresowani taką opcją? : ) 

Wiele z Was pyta mnie też o przepisy dla młodszych dzieci. Uważam, że przepisy, które podaję jak najbardziej są i dla nich. Sama wykorzystywałam je parę miesięcy temu. 

Pozdrawiam

Katjuszka