O mnie. O mamie.

Rok temu w Dzień Mamy stawałam się mamą. Majuszka o godzinie 19 zaczęła się rodzić. Zmienił się cały nasz świat. Zostałam Mamą! Pięćdziesiąt dwa centymetry szczęścia. Jaką mamą jestem? Nie mnie oceniać. Mam nadzieję, że za parę lat Maja powie, że najlepszą, a za jeszcze parę, że chce być taką mamą jaką ja dla niej jestem i byłam. Chciałabym, żeby całe swoje dzieciństwo wspominała z uśmiechem. Tak jak ja wspominam swoje. Pracuję na to. Staram się. Czasami jest łatwiej, czasami gorzej. Czasami uśmiech nie schodzi z buzi, a czasami łzy cisną się do oczu. Są dni kiedy pełna siły witam kolejny dzień, ale są też takie, kiedy nie mam siły wstać z łóżka, a wstać trzeba. Jest jednak i na to lekarstwo. Wystarczy mi uśmiech Mai. Siły wracają. Majuszka moim niezawodnym napojem energetycznym.

Ten rok zmienił też relację z moją Mamą. Ukochaną. Rozmowy przeszły na inny poziom. Teraz już nie tylko mama i córka, ale przede wszystkim mama i mama. Moje serce pęka z radości, kiedy właśnie Mama mówi mi, że dobrze wychowujemy Majuszkę. Bo chcę taką mamą jak moja Mama być. Mamą, która zawsze znalazła dla mnie czas. Mamą, która jest najlepszą kucharką. Mamą, z którą najlepiej robi się zakupy. Mamą, która każdy problem zamieni w błahostkę. Mamą, która jest szczera. Mamą, która wspiera. Dziękuję.

Mamy! Dzisiaj nasz dzień. Trzeba świętować. Ja mam w planach kino z jedną z moich ulubionych Mam. Nie mogę się doczekać!

Pozdrawiam

Katjuszka