O wyjątkowej sobocie

Za dwa dni Majuszka skończy rok. Świętowaliśmy jej urodziny. Nawet nie wiem kiedy minęło tych parę godzin. Sobota była jej dniem i to właśnie dla niej przybyło tylu Gości. Pokonali ponad dwieście kilometrów, żeby świętować. Musieliśmy się dobrze przygotować. Jednak jak przygotowani byśmy nie byli z pewnością byłoby cudownie. Był plan działania i menu, które w sobotę trochę zostało ukrócone. Czas nas powstrzymał. Jak dobrze! Bo inaczej nikt nie wstałby z krzesła. Tort zrobiony przez Poślubionego prawie nie trafił na stół przez moje babeczki marchewkowe. Chciałam szybko, a w piekarniku były bezy. Poślubiony uratował, a my jedliśmy najsmaczniejszy tort jaki kiedykolwiek jadłam. Wszyscy potwierdzą.

Były też prezenty. No bo jak inaczej na urodzinach. Ich rozpakowywanie, przeglądanie i wypróbowywanie. Wspaniałe prezenty! A oprócz prezentów były trzy kreacje Mai. Trzy sukienki bo to prawdziwa kobieta. Odziedziczyła po mnie niezwykłą umiejętność brudzenia się, kiedy tylko ma się na sobie coś czystego i kiedy jest dzień wyjątkowy. Moja córka.

Tyle się działo, że prawie zupełnie zapomniałam o aparacie. Uchwyciłam te najważniejsze chwile. Majuszki z bliskimi. Pełne uśmiechu i radości. Jest też film. Z zadowoloną i dumną Mają, kiedy wszyscy śpiewają sto lat. Po raz kolejny muszę stwierdzić, że córka moja to dusza towarzystwa. Jest zachwycona, kiedy cała uwaga skupiona jest na niej. 

Wyjątkowy dzień i wyjątkowe wspomnienia. Jedyne takie. Za rok już będzie inaczej. Chciałam, żeby to był dzień dla Mai. Był.

Pozdrawiam

Katjuszka