O naszym pierwszym kalendarzu adwentowym

O tym, że zrobię dla Majuszki kalendarz adwentowy wiedziałam już od jakiegoś czasu. Zainspirowała mnie Olga z bloga O tym, że... Majuszki jeszcze nie było na świecie, kiedy Olga pokazała swój kalendarz adwentowy dla Ewy. Choinka z pudełek po zapałkach a w każdym pudełku maleńki drobiazg. Ja też chciałam taki kalendarz. Ja też chciałam mieć dla kogo taki zrobić. Żoną Poślubionego wtedy nawet nie byłam. W końcu żoną zostałam. Po jakimś czasie mamą. Przyszedł czas na pierwsze Święta z Mają. W głowie miałam wspomnienie kalendarza Olgi. Stwierdziłam, że jednak za wcześnie. Za rok. Minął rok. Już na początku listopada szukałam inspiracji. Zastanawiałam się co mogłoby ucieszyć Majkę. Co mogłoby ją zainteresować. Co sprawiłoby, że codziennie przez dwadzieścia cztery dni będzie się uśmiechała otwierając po kolei każdy pakunek. Pomysł wpadł do głowy jak zwykle przez przypadek. Wystarczyło zrealizować plan. 

Do tego jak będzie wyglądasz nasz pierwszy kalendarz zainspirowała mnie ramka, która od kilku / kilkunastu dni leżała na komodzie w sypialni. Rozwiązanie idealne. Będzie można postawić na wysokości, by nie kusiło Mai. W myślach ramkę połączyłam z biało - czerwonym sznurkiem i malutkimi pakunkami w takich samych kolorach przyczepionych malutkimi, drewnianymi klamerkami. Podarunki to głównie stempelki i kredki. Pacynki na palce. Czasem pieniążek z czekolady, albo czekoladowy miś. Bardzo podoba mi się idea zadań na każdy dzień adwentu. Jednak u nas by się to chyba nie sprawdziło. Przynajmniej nie w tym roku. 

Nagromadziłam wszystkie podarunki i przyszedł czas na pakowanie. Wykorzystałam pudełka po zapałkach, papier do pakowania, serwetki i wstążki. Mozolne było to pakowanie. Końca nie było widać. Cyferki z lenistwa stempelkowe, chociaż wyszły lepiej niż drukowane.Zastanawiałam się czy w ogóle zdążę do 1 grudnia. Zdążyłam. W niedzielę wieczorem na komodę w salonie dumnie postawiłam mój pierwszy kalendarz adwentowy dla Mai. Jej reakcja to dla mnie radość. Od razu zauważyła! Już drugi dzień podaję Mai pakunek. Oddaje jednak mi. To ja rozpakowuję. Maja cieszy się prezentem. Przez dwie minuty. Warto było! :)

Pozdrawiam

Katjuszka